Vranje – Iguman Pimen Milić bio je starešina u manastiru Prohor Pčinjski od 1943. do svoje smrti 1990. godine.
Iguman Pimen Milić
Slovio je za svešteno lice koje je u najtežim momentima po manastir, svojim principijenim stavovima i daru prilagođavanja, uspelo da sačuva njegov identitet. U narodu, bio je izuzetno poštovan i rado viđen gost u mnogim kućama.
Iguman Pimen rođen je u selu Oraovici kod Leskovca 4. septembra 1920. godine od majke Đurđe i oca Dimitrija, zemljoradnika. Svetovno mu je ime Pejča. Osnovnu školu završio je u Oraovici.
U aprilu mesecu 1942. godine, internirala ga je bugarska okupatorska vlast u Bugarsku. U južnom delu ove zemlje, pod vrlo teškim uslovima, na neprekidnom fizičkom radu proveo je do novembra 1942.
Pošto je pušten na slobodu vratio se u svoju otadžbinu u dom svojih roditelja. Tu je proveo šest meseci u razmišljanju kako da ostavi roditelje i tri sestre i da se zamonaši.
Sa blagoslovom svojih roditelja i sa uputom crkvenih vlasti došao je 14. maja 1943. godine u manastir Sveti Prohor Pčinjski gde se posvetio Bogu.
Zamonašen je 4. jula 1943. godine u istom manastiru.
Kada je 9. jula, Kosovski bataljon NOP-a „Zejnel Ajdini“, likvidirao bugarsku policijsku patrolu u manastiru tada je od monaha Serafima upravu nad manastirom preuzeo novopostriženi monah Pimen Milić.
Proizveden je u čin ipođakona 27. marta 1945. godine. Već 3. juna na dan Svetog Cara Konstatina i Jelene rukopoložen je u čin jerođakona u pridvornom hramu Svetog Simeona Mirotočivog u Patrijaršiji u Beogradu.
U istom hramu rukopoložen je 16. oktobra u čin jeromonaha. Od septembra 1943. do 25. januara 1948. godine vršio je dužnost starešine manastira Svetog Prohora.
Za stalnog starešinu manastira postavljen je 26. januara 1948. godine uoči Svetog Save. Odlukom Svetog Arhijerejskog Sinoda, a na predlog nadležnog mitropolita imenovan je za člana Eparhijskog saveta.
Odlikovan je za revnosnu službu crvenim pojasom na Uskrs, 24. aprila 1949. godine. Proizveden je u čin Igumana u crkvi Svete Trojice u Kraljevu 25. aprila 1952. godine.
Sva rukopoloženja, odlikovanja i proizvodstva primio je od ondašnjeg mitropolita Skopskog Josifa Cvijovića.
Iguman Pimen preminuo je 1990. Godine, sahranjen je na monaškom groblju u manastirskoj porti.
Za vreme svoje uprave manastirom Svetim Prohorom igumanu Pimenu sabraća su bili jermonasi: Arsenije Kojadinović rodom iz Šumadije, Jefrem Balević iz Peći, Naum Dedijer iz Hercegovine, Nifont Jevremović iz okoline Smederevske Palanke, Gavrilo iz Makedonnje, jerođakon Miron, monah Vasilije Stojanović iz okoline Požarevca, sveštenik Jordan Hadži Antić iz Vranja.
Sava Stojanović, jermonah, rođen u Vranju 1891 godine. Kao rasofor došao je u manastnr Sveti Prohor 1947. godine.; zamonašio ga je otac Pimen 4. jula 1948. godine. Rukopoložen je za jerođakona 31. oktobra, a sutradan 1 novembra 1956 godine za jermonaha.
Jeromonah Antonije Kocić rođen je 1892. u selu Ličin Do kod Predejana. U manastir Sveti Prohor stupio je meseca avgusta 1955. godine.
U istom manastiru zamonašio ga je 28. aprila 1956 godine otac Pimen. Rukopoložen je za jerođakona prvog, a za jeromonaha 2. novembra 1956. godine.
Jeromonah Naum Spirić rođen je u Tetovu 1907. godine. Zamonašen je 1944. godine. Rukopoložen je za jerođakona 14., a za jeromonaha 16. novembra 1954. godine u Nišu.
Primljen je za sabrata manastira Svetog Prohora 1962. godine.
Monah Trifun Stanković rođen je u selu Spančevcu 1900. godine. Zamonašio ga je u manastiru Sv. Prohoru otac Pimen na dan 11. aprila 1951. godine.
Pored ove sabraće u manastiru su se spremali i ispite uspešno polagali mnogi sveštenički kandidati koji su danas sveštenici.
Dušan Đorđević
Vrati se na kategoriju U fokusu
Vulgarni, uvredljivi i komentari u kojima se podstiče diskriminacija, mržnja ili nasilje, neće biti objavljeni. Mišljenja izneta u komentarima su privatna mišljenja autora komentara i ne predstavljaju stavove redakcije OK Radija.
