Program festivala:

 

Četvrtak 21.12.2023. u 20:00, pozorište “Bora Stanković”

 

Otvaranje festivala   

 

Projekcije filmova:

 

Legende Čaira

Režija: Vladimir Ristić (Srbija) 2023, 99 min.

 

Film predstavlja klub od koga je Evropa strepela i saznala „Kude je taj Niš“, klub koji se voli, koji je u srcu Nišlija i klub koji je zlatnim slovima ispisivao svoju istoriju.

 

Srbijanka

Režija: Nebojša Ilić (Srbija) 2023, 21 min.

 

U drevnim vremenima države su naseljavale ljude u granična područja da bi bili život koji brani zemlju svojim postojanjem. Čuvajući svoje ognjište, čuvali su i državu. Ona koja ima simbolično ime, živi u jednom sasvim drugačijem svetu nego onom kakav poznaju mlađe generacije. Ona je čuvar zemlje, kamen međaš... ne samo između dve države, već i između dva sveta, savremenog i onog koji polako gasne na obroncima crnotrvskih brda. Film o Srbijanki Mitrović, poslednjem stanovniku mahale Todorovci, u optini Crna Trava.

 

Petak 22.12.2023. u 20:00, pozorište “Bora Stanković”

Projekcije filmova:

 

Na kraju puta

Režija: Ivana Todorović (Srbija) 2022, 19 min.

 

Na svom malom imanju Željko i Viki posvetili su se pružanju mirnog i dostojanstvenog kraja odbačenim konjima. Oni su žrtvovali sve što su imali da bi ova zaboravljena stvorenja dobila saosećanje koje zaslužuju. Na kraju puta je moćan i dirljiv film koji istražuje teme smrtnosti, saosećanja i dostojanstva koje pripada svim živim bićima.

 

Da zakitim mramor cvijećem

Režija: Sara Stijović (Crna Gora) 2021, 12 min

 

Jedini sin jedne crnogorske porodice poginuo je u saobraćajnoj nesreći – izgubili su glavu porodice. Čuje se lelek sa suzama – jadikovka. Nariče njegova starija sestra. Osim što predstavlja tugovanje, naricanje je jedan od preduslova za prelazak umrlog na drugu stranu. Da zakitim mramor cvijećem je priča o sestri i bratu – o tugi, smrti, ali i o nadi.

 

Moj Branko ne laže

Režija: Branko Lazić (Republika Srpska, BiH) 2022, 84 min.

 

Kako je Branko Ćopić, posleratni najčitaniji, najprevođeniji, najtiražniji pisac čitavog jugoslovenskog prostora, podjednako omiljen i kod dece i kod odraslih, postao prvi jeretik komunističke Jugoslavije? Kako je vedri pisac, koji je iza sebe ostavio impozantno delo, ozbiljnu oporuku i tragičnu biografiju, postao i ostao „samo“ partizanski i dečiji pisac? Rekli su o njemu da je prvi komunistički jeretik, najčitaniji pisac Jugosavije, pisac za narod i sirotinju, najomiljeniji osmeh Beograda, poslednji Krajišnik…

 

Ulaz na sve projekcije je slobodan